Na današnji dan, 15. decembra 1914. godine, oslobađanjem Beograda u Prvom svetskom ratu završena je Kolubarska bitka. Srpska vojska je u kontranapadu proterala austrougarske trupe koje su 28. jula 1914. napale Srbiju i time započele svetski rat.
Pobeda srpskih vojnika, za koju velika zasluga pripada komandantu Prve armije generalu Živojinu Mišiću, unapređenom posle jednomesečne bitke u čin vojvode, podigla je ugled Srbije među saveznicima i učvrstila samopouzdanje srpske vojske i naroda.
Kolubarska bitka nije samo najveća saveznička pobeda ostvarena tokom 1914. godine, već je i udžbenički primer veštog strategijskog delovanja malobrojnije i slabije opremljene oružane sile, koja je iz defanzive uspela da tok borbe preusmeri u brzu i iznenadnu ofanzivnu akciju.
Taktika koju je primenio general Živojin Mišić, nakon pobede na Kolubari odlikovan činom vojvode, predstavlja jedinstven primer vojno-strategijskog preokreta koji je bezmalo poraženoj vojsci doneo najznačajniju pobedu u Prvom svetskom ratu
Jedno od najvećih stratišta srpskog naroda, Kolubarska bitka vođena je na frontu dugom 200 kilometara, protiv dva puta brojnijeg i nesrazmerno jače opremljenog zavojevača vojske Austrougarske carevine. Tada je jedna mala srpska zemlja bacila u ovaj sudbonosni sudar 270000 boraca koje su činili svi ljudi grada i sela, sva inteligencija i čitav podmladak jednog naroda.
Kolubarska bitka ušla je u istoriju ratovanja kao jedinstven primer da se vojska, kojoj je predviđen potpun slom, za kratko vreme reorganizuje, pređe u kontraofanzivu i nanese neprijatelju odlučujući poraz. Taktika pregrupisavanja samo Prve armije i koncentrisanog udara na VI armiju(koja je bila razvučena na širokom frontu) koju je izveo Živojin Mišić danas se izučava na vojnim školama širom sveta.
Kolubarska bitka je značajna i po tome što su obe vojske u operacijama nisu imale strategijske rezerve kojima bi mogle da ojačaju svoje linije tamo gde je to neophodno, već su to postizale prebacivanjem snaga sa jednog na drugi deo fronta.
